Dört buçuk dil biliyorum. Dünyanın bir çok ülkesini dolaştım. Birçok üniversitede konferanslar verdim. İki dilde otuzdan fazla kitap, yüzlerce makale yazdım. Dünyadaki siyasi, kültürel ve bilimsel haberleri yakından izlerim…

Kısacası içinde yaşadığım dünyadan az çok haberdarım. Türkiye gibi renkli bir ülke görmedim. Amerika’da bir yılda tanık olduğum maceralara Türkiye’de bir günde tanık olabiliyorum.

Her ülkede saçma olaylar var; ama onlar genelde magazin haberlerinde marjinal kalıyor…

Türkiye’de ise ucubeler, palyaçolar, şarlatanlar, beyin yamyamları, sihirbazlar, büyücüler ana akım medyada. Çıplak sultanlara ve şeyhülşeytanlara elbiseler diken terziler siyasetin merkezinde. Hem de bunlar ülkenin politikasını belirliyor… Türkiye adeta bir açık tımarhaneye dönmüş. Alın size birkaç kelime ile son iki yıldan bazı sahneler:

Telekinezici danışmanlar,

twitleri peygambere katlayanlar,

kediyle trafo patlatanlar,

Uganda’ya ananas satanlar,

ayakkabı kutuları kolleksiyonu yapanlar,

takvadan kırk yıl göğe bakmayan hazreti Sülemi’ler,

kürsüde kırk yapanlar,

devletin malını ve makamını akrabalara dağıtmayı sevaplayanlar,

faizi kötülerken bankaları en kârlı şirketlere dönüştürenler,

Kuran’a baba isnat ettikten sonra babasını öldürüp yetimleyenler,

yolsuzluğun hırsızlık olmadığına fetva verenler,

tenasül uzuvlarıyla başlarına işetenler,

bir sultana cariye veya hadımağası olmaya özenenler,

ölmüş bir insanın doğum gününü kutlayanlar ve hatta doğum gününe altı gün zam yapanlar,

on yıl aynı yatağı paylaştığı paralel suç ortağının inini basan kahramanlar,

cevşen okuyarak büyü bozanlar,

bir hurma ile yetinen peygamber ve yamalı cübbe ile dolaşan ömer hikayeleri eşliğinde karadan gemicikler, villalar aşıranlar,

kuran müslümanlığını sapıklık olarak yaftalayanlar,

alo fatihler,

efendilerini eleştiren gazetecileri cadı gibi avlayanlar ve kendileri cadı ilan edilince de mağdur kesilenler,

şeyhinize köle olmalısınız diyenler,

alo bilaller,

parayı sıfırlayanlar ve sıfırlayamayanlar,

Ali bin Ebi Talib’i hortlatıp ona köylerine kazık çaktıranlar,

devletin itibarını bir sarayın 1001 odasında masal gibi arayanlar,

Politik liderinin isminin her harfinde hikmet bulanlar,

peygamberi hortlatıp okulunun açılışında kurdela kestirenler,

resim ve müzik haramdır deyip video kanallarında şarkı okutanlar,

peygamberin arkadaşlarına sidik ve kan içirenler,

suya kıl bandırıp şişeyle satanlar…

Daha neler neler… Bir ülkenin siyasetine, kültürüne ve dinine yön veren baş aktörlerin çizdiği bu manzarayı dünyanın hangi tımarhanesinde bulabilirsiniz?

Edip Yüksel @tabusal.com