Uyduruk hadisleri savunmak için hadisçiler uyduruk “sahih” hadis kitaplarından önce hayali bir hadis kitabı da uydurmuşlar… Ve yüzyıllar sonra onu Pakistanlı Hamidullah keşfetmiş...

Bunlardan biri Hemmam bin Münebbih Sayfası imiş. Ayet uydurup mübarek bir aç keçiye yedirenler, Tevbe suresinin sonuna “iki ayet” eklemek için, tek şahitle iki şahide bedel süper-sahabe Huzeyme icad edenler, Hristiyanlara karşı tartışmalarda galip gelmek için Barnaba İncili uyduranlar yalan külliyatını savunmak için “koltuğa yaslanarak konuşan zındıklar” icad edenler çok yetenekli… Hadisçiler hicri 300-500 yılları arasında uydurdukları hadislerden daha eski YAZILI HADİS NÜSHASI  hikayesi uydurmayı da becermişler.

Hadis uydurukçularının en çok kullandıkları hadis uydurma fabrikası ismi olan Ebu Hureyre’nin bir talebesi Hemmam adında bir tabin varmış da ve Emeviler döneminde 137 hadis yazmış da… Eeeee nerede o kitap? Yok. Keçi mi yedi? Yok. Deve mi yedi? Muaviye mi yaktı? Yok. Nerede? Valla falanca ibnu filancadan o da falanca ebudan ve filanca ibnudan rivayet ettiğine göre 855 yılında ölen Ibn Hanbel tarafından kısmen kullanılmış.

Ve bizim hadisçiler bunu her nedense yüzyıllarca unutmuş. Ta ki 1900 yıllarında Pakistanlı Hamidullah keşfedinceye kadar. Olur mu; elbette böyle kazalar olur. AncNasıl ki Mormon Kitabı iddia ettiği gibi 1611 yıllarını yansıtmıyorsaak, bu sözde mushafı inceleyenler beceriksiz bir sahtekarlığa tanık oluyorlar.

Niye binlerce sahabenin hiçbirinin böyle bir nüsha üretmediğini, niye tanınan hiçbir tabinin veya tabiu tabiinin böyle bir nüsha üretmediğini merak etmezler. Normaldir. Mukallitlerin ve müritlerin böylesine meraklı olmalarını bekleyemeyiz. Haksızlıktır. Ancak, sözde nüshayı inceleyenler şunu farkediyorlar.

Önemli bir kısmı Kudsi Hadisler, yani Allah’a yapılmış ayet iftiraları, oluşturan bu 137 hadisin dili, uslubu ve formatı iddia edilen tarihten birkaç yüzyıl sonra 9’uncu yüzyılda evrilerek ortaya çıkan klasik hadis dili, uslubu ve formatına sahip. Yani işin uzmanları bunun iddia edildiği gibi eski bir metin olamayacağını belirlemişler.  Nasıl ki Mormon Kitabı iddia ettiği gibi 1611 yıllarını yansıtmıyorsa…

Dahası, eğer gerçekten tabiin döneminde, birkaç sayfa da olsa, böylesi yazılı bir metin olsaydı oradaki isnadın daha sonraki hadis kitapların için organik ve astronomik bir büyümeyle en yaygın  isnad zincirini oluşturması gerektirirdi.  Yani İbni Hanbel’e ek olarak, Buhari ve Muslim için ana kaynak olması gerekirdi. Ama gerçek bunun tersi… Hamidullah’ın bu iddidasını ciddiyetle inceleyen uzmanlardan Ian d. Morris bu nüshanın asıl yazarının 827 yılında ölen Abd ar-Razzaq olabileceğini ileri sürer.

Üçüncü problem de kronolojik isnad zincirindeki problem. Birinci prolem, isnad zincirinin ilk dördünün Ahad oluşu, yani sadece bir kişinin diğerinden aldığı iddiası. Peygamberden sonra ancak 5’inci nesilde başkalarının haberi olmuş bu eşşiz kitaptan…  Evet hadisçilerin milyonlarca uyduruk hadislerinin tarihi savunması için sadece 137 hadis için buldukları tek arkeolojik delil de peygamberin vefatından 200 yıl sonrasında AHADİ bir rivayet olarak geliyor 

Abū Hurairah  —- > Hammām —- > Maʿmar —- > ʿAbd ar-Razzāq

Üçüncü problem de 800-900 yılları arasında yazılan sahabelerin kısa biyografilerini içeren kitaplardaki kronoloji ile çelişmesi.

Bu konuda daha detaylı bilgi için bak:

http://research-islam.blogspot.com/2014/09/the-earliest-hadith-collection.html

http://1sec.eu/tag/abu-hurayrah/