müşfik risaleler çevirdim muştuların ayasıyla
rivayet uykular esirten alnımın çapağında yıkandım
inkara yakın ışıklar kaybettim durmadan
çocuklar düşerken yağmalarında ruşeymin kızlarından
dalgınlığımı giderdim açlığımla
keşfin toprağını sıyırdım dudağımda birdizi kıtaların
-afrika hariç
insanlığını hıncımla kuşattım istilasında tokluğun
ayıp günlerde tuttuğum oruçların zekatını yedim
sevginin türetilmiş yığınlarını fısıldadım uykusuzluğa
sefil bir hava saldırısında uyandım harunun uykusundan
kızıldenizi içtim ölü mideleriyle firavunların
ahirzamanı oldum bir azınlık lisanında
yasakladınız beni tüm klasik yapıtlarında cüzzamın
nükleer şiirler hazırladım itirazın hiyerarşisine
acıbilmez kuşkuların infazî sıradanlığında
ey şimdi iman etmiş bir tanrıyokum ben
sokak lambaları parmağını ısıtmalı kibritçi kızın
intihar eteklerinde masumiyeti dalgalanır belki
bohem çığlıkları dinliyorum sıva döküntüleriden
oysa susmasam ölümü dillendiremem
mahmut tarık
"portatif şeyler: birtakım alegori" kitabından alınmıştır.
