![]()
Sezai Sarıoğlu
İsmi Çürüsün!
23/06/2025 Beni en iyi çocukluğunda çok üşüyenler anlar; çocukluğuma doğru büyürken üşürüm ben... Daha yazının başında "İnsan çocukluğuna büyümez ki", diyerek kalbimi kırmayın. Bana sorarsanız, insan nasıl çocukluğundan tarihe ve coğrafyaya büyürse, geriye doğru çocukluğuna da büyüyebilir. Zamane işaretlerin pek çoğunun çocukluğumda saklı olduğunu bildiğimden, hapishaneler dahil ne zaman zorun sıratında olsam, çocukluğumu yardıma çağırarak çıkış yolu bulmaya çalışırım. Çocukluğuma büyümeyi, beni sadece suya değil, çocukluğuma da gönderen annemden öğrendim. Bu sabah yine çocukluğuma büyüdüğümü söylersem abarttığımı sanmayın. Çocukluk işte; sesler, görüntüler, oyunlar, düşler; kendimizi icat ettiğimiz yıllar. Arkadaşımızla veya kardeşimizle aramızda bir hadise çıktığında mülayim orta parmağımızı, haşarı işaret parmağımızın üstüne koyup “boz’” diyerek “küs” yaptığımız beden oyunları. Evde evcilleştirildiğimiz, okulda devletleştirildiğimiz ara(f) bölge... Küsüp "ismi çürüsün" olarak kodladığımız arkadaşımızın evinin önünden geçerken veya karşılaştığımızda hadiseyi hatırlayıp parmaklarımızla "küs işareti" yaptığımız eylemce yılları... "İsmi çürüsün!" deyimi, güncel siyasetin delillerini okumamızı sağlayan bir cümledir. Bu acıtıcı cümle dilimin ucunda, orta parmağım işaret parmağımın üstünde küsmek için çocuk arıyorum sokaklarda! İşte geldim çocukluğuma, işte geldim küsmeye, diye geçiriyorum aklımdan. Ama parmaklarım sizi inandırsın, diller ve halklar bir yana, kalplerin de "Küsme üzerine inşa edilmiş" memlekette küsecek kimseyi bulamıyorum. Hal böyle olunca, "Çocukluk! Devlerin birden öldüğü devletlerin birde eskidiği noktadır" diye başlıyorum masalıma... |
Yorumlar |
Henüz yorum yapılmamış. İlk yorumu yapmak için tıklayın |
Yazarın diğer yazıları |
Sen Yenisin Galiba - 03/06/2025 |
sen yenisin galiba; ürkekliğin yabansı ve yabancı cümle kurmakta gecikiyorsun, harflerin serçe |
Bitişik Alın Yazısı - 23/02/2025 |
…. |