• Anasayfa
  • Favorilere Ekle
  • Site Haritası
  • https://www.facebook.com/tabusalcom?ref=hl
  • https://twitter.com/tabusal
Özgül Üstüner Coşkun
Ben, Baez ve Sabah
25/08/2025
Özgül Üstüner 
Joan Baez'in ezgileri dolduruyor yüreğimi.

Ulusların kadınları, kadınların kimlikleri arasında nasıl sıkı bir bağ var değil mi? Baez'in Meksika kökeni belki de onu bu kadar sevmeme sebep, bu denli politikleştiren. Bazı şarkılar hakikata götürüyor insanı. Ötelenenler, uzaklaştırılanlar birbirini buluyor neticede. 
 
Rivayet odur ki, babaannem ömrü boyunca 
kırklamış paklamış sevgisizliğe bulaşmış yüreklere çare bulamamış. 

Çığlığın külü, dermiş bir de çömelmiş yıkıntılardan uzak duracaksın. Kaderin yaşanmadan değil, yaşandıktan sonra ortaya çıkacağını söylermiş. Kemikleşmiş ve kadınla özdeşleşmiş bir kalıbı bilmeden kırma çabasıymış söylediği. Güneş peşini hiç bırakmamış ama yazısı kısacıkmış kadının. Zamanı belli olmayan tarihi bir mahallede; iyiliği kötülüğü, masumiyeti ve en sevdiğini bırakıp gitmiş. 
 
Babam yıllarca kendisini büyüten kadını annesi sanmış. Altı yaşlarındayken büyük kuzeninin, oyunda yenilmesinin acısıyla öğrenmiş gerçeğini. Şehir yalan olmuş, doğruluk yalan olmuş, hayal kırıklığı kendinden büyük olmuş. Babam o gün o sokakta kaybetmiş sükuneti, huzuru bir daha yakalayamamış. 
 
Annesizlik köksüzlük gibi bir şey herhalde. Yani çocukluğun taşıdığı anlam bir yoksunluktan ibaret bazıları için. 

Oluşturduğun, benim dediğim dünyada yaşamamak gibi. Geçmişle gelecek arasında gerili bir salıncak ama günlerin çatlak ve beklemek hep beklemek...
 
Telefonun çaldığını belki uzun süredir çaldığını yeni farkediyorum. Bilirkişi elbisesini çok iyi taşıyan şahsı geçiştiriyorum. Hatta kadrajıma girdiği için kızıyorum. Büyük kelamlar, büyük roller, büyük adamlar, büyük kadınlar...
 
Konsolun aynasında gözlerimi buluyor zaman. Annemin bir gençlik fotoğrafına ne kadar benziyorum. 
 
Kirli şehir kuşlarını bilir misiniz? Esrarlı bir suskunlukları vardır. Sanki altıotuzbeş trenini beklerler. Bir tek onu beklerler. Sonra demir tozları arasında kaybolur giderler. Kuşlar trene yetişmeden komşumuzun sesi karışıyor onların gitme telaşına. Göğü yükseltmek için her sabah okuyor Hafize Abla. 
 
Sabahın ilk ışıkları yüzümü okşuyor. 

Sadece beni ben yapan bir ten kokusu var üzerimde. İncesinden ortaya dökülmüş duyguları topluyorum.


45 kez okundu. Yazarlar

Yorumlar

Henüz yorum yapılmamış. İlk yorumu yapmak için tıklayın

Yazarın diğer yazıları

Penceremde Vanilya Kokusu - 28/05/2023
Sabah Sızılarımın Yanına Boylu Boyunca Uzandı - 08/01/2021
Vapurun içi uykudan ağırlaşmış, yapış yapış bir vurdumduymazlık. Yanağıma değen camın ardında yüzüme bakmıyor deniz, küsüz bu sabah.
Ahval Böyleyken - 20/08/2020
Farklı olmayı ayrıcalık değil, eksiklik, yetersizlik, kusur olarak gören bir toplumda değerlerinle yaşamak zor.
Yol Bükü - 18/08/2020
Kendimi tamir etmek için Beyoğlu' na gidiyorum bu aralar. Sadece eski faydalı bir alışkanlığı elden bırakmamak adına değil.
Bir Tramvay Geçiyor - 09/08/2020
Kendimi tamir etmek için Beyoğlu' na gidiyorum bu aralar. Sadece eski faydalı bir alışkanlığı elden bırakmamak adına değil.
Yaralı Kadınlar - 05/08/2020
Yaralı kadınlar düşlüyorum, yaralarını kapatmak için kırmızı saten geceliklerle dolaşıyorlar. Trajik bir ışıkları var. Ne kadar mutsuz sevişiyor bu tanrıçalar.