Bu o kadar da ciddiye aldığım bir terim değildir.

Replikalar değil réplique: artçı sarsıntı. Twitter bir réplique kümesidir. Okumak, yorumlamak, yorumbilimsel çember birer réplique kümesidir. İşte titreşimle bunu kastediyorum.

İspanya ve Yunanistan’da sol partilerin yükselişte olduğu bir dönemde, John Holloway, 2002 tarihli tezini yineliyor: İktidar olmadan dünyayı değiştirmemiz mümkün mü?

Dinlerin ve ideolojilerin serüveni genel olarak birbirinden farklı değildir. Dünyanın bugünkü durumuna bakıldığında, gelinen eşikte dinlerin ve ideolojilerin insanı ıslah etme veya “adam etme” konusunda genel olarak başarı sağlayamadıkları, daha iyi ve daha güzel bir dünya var edemedikleri görülmektedir.

Beni Kureyza olayını Sunnî ve Ateist ağızlardan okuyabileceğiniz iki makale...

Gerçek bir medeniyet tasavvuru, küresel kapitalizmin bu topraklarda yayılmasını durdurmalıdır.

lk basıldığı 1997 yılında Yeraltı bu soruları yanıtlamaya çalıştı. Bu sorular, on yılı aşkın süre sonra halen önem taşır gözüküyor. Tüm dünyada kamu yararı için sızdırdığı belgelerle tanınan WikiLeaks, bu kitapta tarif edilen bilgisayar yeraltının içinden çıkmıştı.

Cezayirli eğitimci Salah Chouaki’nin kökten dinciler tarafından öldürülmesinin yirminci yılında katledilmesine neden olan ideolojiye karşı savaşta uzlaşmaz olmak gerekliliği üzerine-bugünle çok alakalı-uyarısını Karima Bennoune (Fransızcadan, Barış Satılmış İngilizceden) çevirdi.

‘İnsan şahsen konuştuğu zaman en az kendisi olur. Ona bir maske verin ve size hakikati söyleyecektir’ – Oscar Wilde

Victor Turner bir toplum içinde iki karşı akım olduğunu ileri sürer; bunlardan biri yapıdır, diğeri ise cemaatler yahut karşı yapıdır. İkincisi kendiliğinden, plansız ve vecd halindedir; olağan, tahmin edilebilir ve yapı kapsamı içinde olana bir tür reaksiyondur.