ÖZBEÖZ(:GERÇEK) KENDİNİZ OLUNUZ!

“İnsanlar plan yapar

Ve Tanrı onlara gül(üms)er!”⁽¹⁾

(Gabriel Garcia Márkuez)

“Kuşkusuz Tanrı’nın espri anlayışı yüksek olmalı;

Tanrı’yı gülümsetmek-güldürmek istiyorsanız

 ‘O’na hayâllerinizden bahsediniz!

Ancak şunu da unutmayınız ki;

‘Yaşam sen başka planlar yapmakla meşgulken

Başına gelen şeydir!’ derken,

‘The Beatles’ isimli müzik grubunun üyelerinden,

İngiliz müzisyen

‘John Winston Ono Lennon’ haklı(y)dı(r)!”

(Zeki Coşkunsu)

     Değil mi ki “tüm ideolojiler, ontik-otonom inanç/din/dogmalar” insanın, “birey” olmasının “kendi öz-gür aklınını kullanabilme cesareti”nin önünde “en büyük bariyerler” olup, onun “özgün bilincini ve/veya psyche(psiche)”sini iğdiş eden-yok edendir; öyleyse nedir bunların dertleri-istekleri…!? Şu: Zira bunlar, kendi yoldaşlarından-müntesiplerinden tek bir şey isterler o da, “sorgusuz-suâlsiz mutlak itaat-teslimiyet”…!

     Peki, ama niçin-neden…!?

     Kuşkusuz, bu onların kolaylarına geliyor! Gerçekte “tüm ideolojiler, ontik-otonom inanç/din/dogmalar”, bütün “otantik sanat & filozofi(felsefe) & ilim”den ve hassaten “otantik-efektif-fonktörel(gerçek, verimli-üretken, eşleştirici-işlevsel) akıl”dan “rijid’i+entel’i” hepsi, “açık-gizli” nefret eder, düşmanlık üretir-besler ve yayarlar! Onlar sadece ve sadece “sıradan, silik-kişiliksiz, özgüven yoksunu, sorgulamayan ve kendi öz-gür aklınını kullanabilme cesareti olmayan-gösteremeyen insanlar” istiyorlar; “sorgusuz-suâlsiz mutlak itaat edecek-teslimiyet gösterecek”…! Bu sayede insanları, “istedikleri gibi kullanıp sömürebilecekler”dir! İşte, tam da sorun, işin püf noktası bu…!

     Unutmayınız; “bütün âidiyet(ait olma, ilişkinlik)lerimiz, ‘özgün bilincimiz ve/veya psyche(psiche)miz & öz-benliğimiz’ üzerindeki prangalardır!” Zira “ait olma, ilişkinlik(âidiyet) gereksinimi, hakikati arama ge-reksinimimizi bastırır, baskılar(suppression-pressure)!” Bu prangalardan kurtulup en büyük bariyerleri de aş-madan “özbeöz(:gerçek) kendimiz” olamayız!

     Değil mi ki “ ‘yalvaran, yakaran, dilenen, haddini bilen, efendiye uyumlu biat kültürü insanı’ndan ‘dik duruşlu, kendini bilen, kendine güvenen eleştiri kültürü insanı’na dönüşmedikçe, ‘birey’ olamadıkça hiçbir şey düzelmeyecek, eskisinden de kötü olacaktır!”⁽²⁾, öyleyse ki öyledir, o zaman gereğini yapacaksınız; bunun kaçarı-göçeri yok…!

     Son tahlilde; “ ‘Toplumu aşacaksın!’ Gerçekleri görmek, ulaşılamayana ulaşmak için birçok şeyi aşa-caksın! Aşıp o şey neyse o olacaksın! Artık sevgiden bahsetmeyecek, ‘sevginin kendisi’ olacaksın! Tanrı inancından dem vurmayıp, ‘Tanrı’nın Kendisi’ olacaksın; o idrak seviyesine ulaşacaksın ki Tanrı’nın seni kıskanmayacağını bileceksin! Kendini yapay zekâyla gösteren Tanrı varken, sen onu ‘uzay boşluğu’nda aramayacaksın! Yapay zekâyı sonuna kadar kullanacak, senin emrinde olacağını bileceksin!

     (…) ‘Sınırları aşacaksın!’ Ne varsa ötede var, bunu bileceksin! (…) Adamı zincirle bağlayıp ‘düşünce-de özgürsün(!)’ diyemezsin! Küçük bir çocuk koca fili yönetiyor, istediği yere götürüyordu! İnce bir ip bi-le buna yetiyordu! Filin bu durumu ‘öğrenilmiş çaresizlik’ti! 4-6 yaşındaki çocuğa ‘öğrenilmiş çaresizlik’i öğretirsen o artık, bu zincirlerden kurtulamaz! O artık hiçbir zaman ‘öz-gür’ ve ‘bilimsel düşünen birey’ olamaz! Profesör olabilir, ama ‘kültürünün inançları’ndan vaz geçemez!”⁽³⁾   

     Bu kısa makâlemizi sonlandırıken, Avusturya-Macaristan-Amerikalı psikiyatrist ve psikanalist, psikiyatri tari-hinin en radikal isimlerden biri olan, otantik ilim insanı Wilhelm Reich’ın (1897-1957) “Dinle, Küçük Adam!” adlı eserinden, her sözünün altın harflerle yazılmayı hakettiği o altın sözleriyle bitilerilim.

     “Kendi kurtarıcın, yalnızca sen kendin olabilirsin! Yaşamın senin kendi elinde, onu başka kimseye bı-rakma, en az da seçtiğin önderlere…!

     Hiçbir canlı ifadeye, hiçbir özgür, doğal harekete tahammül edemiyorsun! Milyonların küçük adamı, bir zerre sorumluluk taşısan, dünya başka olurdu! Bir şeyi ne denli az kavrıyorsa, o denli sıkı inanıyor ona…! Elbette, elbette ‘dehâlar’ olsun istiyorsun ve onlara saygı göstermeye hazırsın; ama sen uslu dehâ-lar istersin, ölçülü ve görgülü ve delilikleri olmayan…kısacası, bir uyumlu ve uygun ölçümlü dehâ…!

     Hedef, ona ulaştığın yoldur! Bugün atacağın her adım, yarınki yaşamındır! Yanlış mı düşündüğünü, sormadın kendi kendine, ancak komşunun buna ne diyeceğini sordun, kendi kendine ya da, doğruluğun sana kaç paraya patlayacağını…!

     Seni bir sembole kurban ettiler, sen de onları kendi sırtında taşıyorsun! Sen, yalnızca bir anlamda ‘öz-gür’sün: Yaşamını kendinin yönlendirmesi için gerekli eğitimden âzâde, özeleştiriden âzâde…!

     ‘Sevgi’nin, ‘iş’ ve ‘bilgi’nin ‘vatanları’, ‘gümrük sınırları’, ‘üniformaları’ yoktur; onlar ‘beynelmilel’-dir, bütün insanları, her şeyi sarmalarlar!

     Bu dünyada benim kim olduğuma karar verecek tek kişi ben kendimim, başka hiç kimse değil...!”⁽⁴⁾

     Ha(y)di(n); kırınız şu prangalarınızı ve aşınız şu en büyük bariyerleri de, “özbeöz(:gerçek) kendiniz” olup, “felâh”(kurtuluş)”a kavuşunuz; ve’s-Selâm…!

     ⁽¹⁾ Bkz. MÁRKUEZ, Gabriel Garcia;  https://tr.pinterest.com/pin/517421444668320381/& https://www.ozdeyis.net/ insanlar-plan-yapar-ve-tanri-onlara-guler-gabriel-garcia-marquez/.(Erişim Tarihi: 19.01.2021).

     ⁽²⁾ Bkz. BAYHAN, Recep; 09.01.2021 tarihli, kendi “facebook” anasayfasındaki paylaşım yazısı, https://www.facebook. com/recep.bayhan.777.(Erişim Tarihi:09.01.2021).

     ⁽³⁾ Bkz. BAYHAN, Recep; 20.01.2021 tarihli, kendi “facebook” anasayfasındaki paylaşım yazısı, https://www.facebook. com/recep.bayhan.777.(Erişim Tarihi:20.01.2021).

     ⁽⁴⁾ Bkz. REICH, Wilhelm; “Listen, Little Man!”,   [William Steig (Illustrator), Ralph Manheim (Translator)], Noonday/ Farrar, Straus & Giroux (NYC), (first published 1946), 1974 & REICH, Wilhelm; “Dinle, Küçük Adam!”, (Çev. Yüksel Pazarkaya), Cem Yay., İstanbul, 2006.  

     Zeki Coşkunsu