• Anasayfa
  • Favorilere Ekle
  • Site Haritası
  • https://www.facebook.com/tabusalcom?ref=hl
  • https://twitter.com/tabusal
Tuanna Güzel
ADALET TANRIÇASI THEMİS TUANA’NIN KARDEŞİ VE ACI...
02/07/2016

Acı ile yaşamayı öğrendik. Acı ile yaşamayı öyle bir öğrendik ki kanıksadık bu durumu en normal, doğal görür olduk çaresizce. Sonra kulaktan kulağa fısıldadık  “hangimiz yaşamıyoruz”u nasıl enjekte ederiz.

Büyüklerimizin nasihatleri arasında  bu marifet ballandırıla ballandırıla anlatılır.

Acı, ilk içimizde yeşertiriz sonrasında ailemizde, çevre, toplum derken farklı vizyon-boyutlarda nesilden nesile sürdürüp devamını getiririz. Teolojide ilk insan ile başlar mirasını devraldığımız acı. Felsefe dalında ise insanın var olma ekseninde sorularla bu yükü yüklenir.  Acı her çağda bin bir şekliyle karşımıza çıkar;  ama dilde, dinde, fikirde, dramaya göre renk değiştirir.

Acının muhatabı göreceli, acının yaşatanı gene görecelidir. Adem’in derdi neyse Antik Yunan  düşünce erbaplarından Aristoteles’in yerinde oturamaması da aynıydı belki de. Ve yahut Şarkın Tıp bilimcisi İbni Sina ile Adalet Tanrıçası Themis Tuanna’nın kardeşinin eşiyle didişmesi de kim bilir aynı... 

Ama kuşkusuz değildir buncası. Herkesin çektiği acının bir amacı olmalıdır. (Acı amaç olduysa diri diri toprağa gömülmektir.) Kiminin acısı insanlığa fedailiğindendir; nitekim kimisinin kendisine adadığı fedailiğindendir. Kimi çekememezliğinden, kıskançlık, boş boğazlık, anlamsızlığı anlamlandırmasından; kimi geri zekalılığından, kimi organlarının gevşekliğinden ama kimi dünyayı sırtladığından dertlidir. Kimi fiziki engellidir kafası, ruhu, düşüncesi, fikri –zikriyle mükemmeliğin doruğunda iken dertli (yüreğime tahtını kurdu benliğimin efendisi), kimi aklının, zülmün, haksızlığın isyancısı olduğundan dertli... Kimi böyle, kimi öyle derken herkes acının tadını bir ömür damağında tadar.

Fakat hepimizin ilk acı ile tanışması olmuştur. Benim Kerbela ile başladı. Ve sonrası hiç kabullenmediğim bunca durum... Dikkatimi çeken ise Ortadoğu ve Müslüman ülkelerin kaosunun bir kader olmayışı aslında; bu tamamen karekteri, kimyasının özünden dolayı kanısına varmıştım. Derken acı bütün hünerleriyle sarmaladı.

Kim çekmez…



877 kez okundu. Yazarlar

Yorumlar

Henüz yorum yapılmamış. İlk yorumu yapmak için tıklayın

Yazarın diğer yazıları

Kaybolduk - 22/05/2023
Koca bir ezginin sonuydu sersemlemiş hikayen Maharetli öfkeni kusuyordun hünerle işlenmiş hikayende.
İki Palyaçonun Düşü - 17/04/2022
Yazmak, duyguların dışarıya sızıntısıdır. Düşlerin heyyulası, düşüncenin kıpırtı halidir. Söz şiir olsun dedim olmadı.
Göğe Çıkalım - 08/10/2021
...
siyahım kimsesizler adına - 25/08/2021
...
Yüreğine Beni Kazımışsın - 22/07/2021
...
Şiir - 16/06/2021
Neyi isteriz hayalet gemilerimizde, yolculuğumuzu yaparken?
Gün İçinden bir zaman - 22/05/2021
Gün içinden bir zaman dilimiydi çalınan.
Dün gibi yorgundur susmalarım - 28/03/2021
...
Zamanın Uçarılığı - 28/02/2021
Anmaları gördükçe kaçkın zamanın uçarılığını görebiliyorum.
 Devamı