Farklılığın elbet bedeli olur. Asırlar boyu oldu, olacak da. 
Önce Sokrates'ten öğrendim. 
Galileo 'Dünya yuvarlaktır.' dedi. 
Belki de en çok sarsan Hypatya oldu. Hayır, bunu hak etmemişti desem de ama dinin şovenistleri bunu hak gördü. 
Spinoza, sadece kutsal tezleri çürütmüştü. 'Ben ile onun arasına kutsallarınız girmesin.' dedi. 
Peki ya Darwin! 
Şarkın /garbın tacir buyrukçuları, onu günahın bekçisi ilan ettiler. 
Sadece okuyun diyorum.  Tabularını, duruşumla sarsıyorum. Bilginin esintisi, onlara kasırga ürpertisi veriyor bu zavallılara. 
Ağa da onlar 
Paşa da…
Skolastiğin gücü, paçamızdan tutup duvara çakar durur. 
Oysa bilmezler, 
korkunun ecele faydası yok. 
Büyük laf edemem, hem de hiç edemem! 
Ama şunu çok iyi biliyorum ki, düşüncenin sancısı kolay değildir. Kendimden bilirim. 
Ali Şeriati 'Bir kere düşündün mü artık huzuru yakalayamazsın.' der. 
İstesek, istemesek farklılığın bedelini öderiz.

“Çocuklarımızın kafasını karıştırıyor.“ deniyor. “

“Tanrı “ sözcüğü onlara öcü korkusu veriyor 21. yy‘da.

Aydın görüntüm, aptal cahilin kalıplarına ters gelince, bin bir yalan ile kalıbına uydurmasını bilirler. Zira yine bu kanser hücreleri; yitirilmiş evlatlarına sevgiyi, insan olabilmeyi, evrensel ahlaki değerleri yer yer bilgi ile harmanlayarak veriyoruz. Sokağın dili, köşe başlarında konsüller kurup dedikodu yumağından biz gibileri acımasızca harcamaktan bir an bile tereddüt etmezler.

Başardılar mı?

Evet... Başardılar; ama öyle sanıyorlar.

Hayatlarında bir gün olsun kitaplarını okumamış hatta merak edememiş bu zımbırtılar, bilgiçlik taslamaları tam bir baş ağrısı.

Düşüncenin korkusunda boğulsun cahil tebaa!